یادداشت‌هایی درباره کُد، دانش، درد و ماندگاری از کِی نوشتن این‌قدر سخت شد؟وقتی همه چیز تبدیل شد به پست‌های سریع توی شبکه‌های اجتماعی، وقتی ویدیوها با سرعت ۱.۵ برابر دیده می‌شن و آدم‌ها حتی دیگه نمی‌پرسن “این حرف رو از کجا آوردی؟”، نوشتن یک پست بلند در وبلاگ مثل شنا کردن خلاف جهت رودخونه‌ست.ولی دقیقاً به همین دلیله که باید نوشت. وبلاگ، خانه‌ای در مقابل اجاره‌نشینی دیجیتال سایت‌هایی مثل توییتر یا همون ایکس الان، یوتیوب، اینستاگرام، پلتفرم‌های اجاره‌ای هستن. امروز هستن، فردا شاید نباشن. محتوایی که اونجا می‌سازی، در نهایت متعلق به تو نیست. ولی وبلاگ، اگر چه قدیمی، اما زمین خودته. مالکیت کامل بر داده‌هات، طراحی، حرف‌هات، و حتی سکوت‌هات.من این فضا رو ساختم تا حرف بزنم، اما نه مثل فریاد توی جمع، بلکه…
اینجا می‌نویسم چون حافظه‌ٔ رم ذهنم کافی نیست. پناهگاه برای کدهای انسانی.